Όταν δέχτηκα να συμμετάσχω σε κάτι χαζό.

΄Οταν μαζευόμαστε, αγκαλιαζόμαστε και βιώνουμε ένα τρίωρο μοναδικό καταφέρνουμε να βγάλουμε από τους ώμους μας ένα τεράστιο βάρος που κουβαλάμε χωρίς καν να γνωρίζουμε.

Πολλές φορές στη ζωή μου με πιάνω με τους ώμους σφιγμένους προς τα πάνω.

Ή με τα φρύδια σφιγμένα.

Ή και να κρατάω την ανάσα μου.

Ασυναίσθητα τελείως.

Και ενώ με ξεψαχνίζω στην αυτο - παρατήρηση, έχω ακόμα πολλά να μάθω για μένα.

Όμως αυτό που έχω μάθει και θέλω τόσο να μοιραστώ μαζί σου, είναι το πώς με άλλαξε για πάντα η πρώτη μου συμμετοχή σε κύκλο γυναικών.

Έβλεπα και άκουγα από καιρό γυναίκες να μαζεύονται σε κύκλο.

Στην αρχή έλεγα "Τι βλακείες είναι αυτές..."

Έπιανα ωστόσο, πολύ συχνά, τον εαυτό μου να βλέπει φωτογραφίες και να διαβάζει αναρτήσεις από περασμένους κύκλους σε διάφορες χώρες.

Κάποια στιγμή έτυχε να βρεθώ πολύ κοντά σε έναν και μετά από παρότρυνση και πίεση της άγνωστης παρέας στην οποία βρέθηκα, αποφάσισα να πάω.

Οι γυναίκες μιλούσαν αγγλικά και για τις περισσότερες ήταν και η μητρική τους γλώσσα.

Εγώ αισθανόμουν αρκετά άβολα, αφενός γιατί εκείνες είχαν εμφανώς μεγαλύτερη εμπειρία σε αυτά τα «παράξενα» πράγματα όπως μου φαινόταν τότε και αφετέρου γιατί εκείνες μιλούσαν τη γλώσσα τους.

Ήταν γυναίκες που δεν γνώριζα.

Καμία δεν γνώριζα.

Στην αρχή που έγιναν κάποια τελετουργικά μου φάνηκαν πολύ ξένα και άγνωστα και χαζά.

Η αντίσταση στο άγνωστο.

Ο φόβος του να βγω από τη ζώνη βολής μου.

Ο πανικός μην κάνω κάτι λάθος και ντροπιαστώ.

Η διακριτική και κάπως μυστική υποτίμηση αυτού που δεν κατέχω.

Και καθίσαμε σε κύκλο.

Και ήταν τόσο έντονα διάχυτη η αγάπη.

Μονομιάς ήρθε και με αγκάλιασε από παντού.

Αφέθηκα. Παραδόθηκα.

Σκέφτηκα πως μια που είμαι εδώ ας του δώσω μια ευκαιρία και έριξα επι τούτου κάθε αντίσταση. Μπήκα ολόκληρη και ολοκληρωτικά στο άγνωστο πατώντας στην αγάπη που μοσχοβολούσε ο τόπος.

Και όλες οι περιοριστικές μου πεποιθήσεις εξατμίστηκαν μεμιάς.

«Πουφ»

Και χάθηκαν....

Και εκείνη την ημέρα έφυγε από πάνω μου ένα βάρος που κουβαλούσα 20 χρόνια χωρίς να το έχω καταλάβει.

Εκείνη την ημέρα επέστρεψα στη Νάταλη που είχα παραγκωνίσει.

Εκείνη την ημέρα συνδέθηκα με τη θηλυκότητα μου τόσο βαθιά που την ένιωσα από διάσπαρτες μικρές σπίθες χρόνων να γίνεται φλόγα φωτεινή.

Εκείνη την ημέρα κατέκτησα μια νέα κορυφή.

Σε αυτή την κορυφή θέλω να πάω όσο περισσότερες γυναίκες προλάβω στη ζωή μου.

Νάταλη