42 χρόνων σήμερα!
Είμαι ακόμα εδώ και είμαι ακόμα γερή!
Νιώθω τρομερή ευγνωμοσύνη για την ευλογία της ζωής και είμαι συνάμα πολύ περήφανη για τον εαυτό μου καθώς αισθάνομαι πως κάθε χρόνος με κάνει λίγο σοφότερη!
Τα μαλλιά άσπρισαν και η όραση είναι λιγότερο καλή όμως, ως αντάλλαγμα έμαθα ποια είναι η Νάταλη, τι της αρέσει, ποια είναι τα όρια της και ποια τα κουσούρια της. Μεταξύ μας, το λες και "πιάστηκε κορόιδο ο χρόνος" που μόνο εξωτερικά χαρίσματα μου πήρε ενώ με προίκισε με τόση γνώση εσωτερική!
Με αγαπώ ! Και δεν με αλλάζω!
Έχω τρομερή όρεξη για δημιουργία, δουλειά, φιλανθρωπία, ταξίδια, έρωτα, φιλίες και τεμπέλικες μέρες στον καναπέ.
Για όλα έχω όρεξη, όποτε και όπως έρθουν, καλώς να ορίσουν.
Με μια ανάσα λοιπόν μπαίνω στον 43ο μου χρόνο.
Με μια ανάσα όπως μου έμαθα να μπαίνω παντού.
Στο σπίτι μου μετά από μια δύσκολη μέρα, σε ασφυκτικά γεμάτα λεωφορεία, στην αγκαλιά αγαπημένων μου, σε συνεντεύξεις για δουλειά, σε γιορτές, σε καυγάδες, στη θάλασσα, σε νοσοκομεία, στη ζέστη του καλοκαιριού, σε σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μου, στο άγνωστο, στο δάσος, σε νέες περιπέτειες.
Αυτό το μοναδικό προνόμιο του να μεγαλώνουμε!
Αυτό μου έμαθε η μαμά μου φεύγοντας νωρίς.
Comments